Dag 4-7 Nimmy & Paul

Het is nu dinsdag 5 januari, het lijkt of ik al weken weg ben. Ik ben zondagmorgen vertrokken uit het hotel Bharat en kwam 10 minuten later aan bij Nimmy & Paul.

Nimmy & Paul heb ik op het internet gevonden, Nimmy is een professionele cookingclass teacher en ontvangt haar gasten en geeft de kookcursussen in haar eigen huis. Aanvankelijk dacht ik dat ze meerdere gasten een verblijf kon aanbieden maar het blijkt dat dit slechts voor selected guests mogelijk gemaakt wordt.

Het huis ligt verscholen in een wijkje met zeer smalle, drukke, levendige straatjes met allerlei stalletjes en kleine winkeltjes met lokale kapper, strijk-en was etc.

Toen ik arriveerde ging het hek wat het huis afsluit van de direct daarachter liggende straatjes open en verwelkomde Paul me in hun huis. Een sfeervolle veranda, een rijk gekleurde en goed verzorgde tuin en het interieur heel smaakvol en met veel aandacht in Indiase/koloniale stijl ingericht.

Paul liet me meteen mijn kamer zien(luxe en met veel aandacht ingericht)en niet lang daarna kwam de vrouw des huizes, Nimmy. Beiden zagen ze eruit zoals op de foto, gezien op internet en toen ik mijn eerste woorden met hen wisselden wist ik dat ik op een fijne plek terecht was gekomen. Nimmy & Paul, warme, lieve welgestelde hardwerkende mensen.

Ik overhandigde de inmiddels gesmotlen en vervormde stroopwafels als cadeautje uit Nederland. Ik vertelde over mezelf en liet mijn minfotoalbumpje zien waarin ik mijn leven in Nederland heb uitgebeeld om de mensen een indruk te geven.

Er was een uitgebreide lunch voorbereid (chicken biryani, raita, uien/auberginegerechtje, de naam is me even ontschoten, heerlijk krokante pappapdum en alles krakel-en kakelvers. Nimmy vertelde me de plannen voor komende dagen (hoewel die gedurende de dagen een beetje veranderden, wat ik geen enkel probleem vond (net als met het verkeer: go with the flow)). Ik was de enige home-guest, maandag had ze 's avonds een cookingclass, morgen zou haar hulp Baby me een personal lunch en diner-class geven en dinsdagmiddag VIP-guests en 's avonds 'gewone' gasten voor de kookcusrsus.

Na de lunch kon ik even rusten en heb ik daarna de voorbereidingen voor het diner gevolgd met Baby en heerlijk in de tuin gezeten. Nimmy liet me weten dat Baby het leuk vind als ik haar gezelschap hield.

Baby spreekt Malayalam (lokale taal van Kerala) en enkele woordjes Engels. Ze is 47 jaar, heeft een man en een dochter van 16. Ze werkt al 6 jaar voor Nimmy & Paul en doet eigenlijk alles in huis. Ze begint om 8 uur 's ochtends met het klaarmaken en serveren van het ontbijt (meestal warm), daarna het schoonmaken en afstoffen van het hele huis, voorbereiden van lunchkooksessie(mise- en place: vermalen van verse kruiden, snijden van groenten en kip, klaarzetten van alle kookbenodigdheden en dekken van de tafel). Na het serveren van de lunch doet zij de afwas, de was en daarna is het al weer tijd voor de vele voorbereidingen voor het diner. Na het uitserveren van het diner is ze eindelijk klaar en gaat ze met de bus naar huis.

Gedurende de dagen dat ik hier verbleef zag ik dat Baby ontzettend hard moet werken dag in dag uit, gelukkig is Nimmy een fijne werkgeefster en zorgt ze goed voor haar. Al blijven de +/- 15 euro's die ze per week verdient voor mij als Westerling een schamel bedrag.

Om half 8 kwamen de gasten (2 Amerikaanse oudere stellen) voor de dinerkooksessie. Nu kon ik zien hoe Nimmy haar cookingclass voorbereidde en gaf. Zoals ik al heb beschreven werd er veel vooraf gedaan en werden de 2 gerechten (o.a. fish molee) tijdens de 'cursus' redelijk vlot doorgenomen. Nimmy liet de gasten meekijken tijdens het bereiden en ze beantwoordde de vragen van de gasten. Daarna mochten we aan tafel en serveerden Nimmy en Baby een 4-gangendiner. De gerechten werden op creatieve wijze op mooi servies geserveerd en Nimmy kreeg dan ook alle lof over haar culinaire prestaties. Ik vond het ook heerlijk smaken en vond het erg leuk om te zien hoe toegewijd Nimmy met hulp van Baby en Paul haar job vervult. Het feit dat ik de hele dag aanwezig was maakte dat ik het voorgeschotelde nog meer waardeerde omdat ik weet hoeveel werk er aan voorafgaat.

Na het diner ben ik lekker onder de wol gekropen. Nou ja wol, het is hier toch echt een stuk warmer dan ik had gedacht en het blijft zelfs met de fan op hoogste stand erg broeierig. Dan komt daar nog een ander storende factor bij en dat zijn de muggen!! Die nacht kwam ik slecht in slaap, ook door alle indrukken van de afgelopen dagen maar vooral door een paar muggen. Doordat het plafond hier heel hoog is had het geen zin om op jacht te gaan en heb ik me erbij neergelegd, mezelf belovende dat ik zou kijken hoe ik de volgende dag mijn klamboe zou kunnen ophangen.

Maandagochtend, nadat ik ook verrast werd door 2 vrienden in de badkamer (kleine lizzards, die hebben ze in Thailand ook dus daar was ik snel aan gewend) kreeg ik een warm ontbijt geserveerd. Daarna heb ik even wat kunnen internetten en mijn vorige verhaal gepost.

Daarna kreeg ik een interessante en gezellige cookingclass van Baby, een voor mijn lunch en een voor het diner. Met het beetje Engels wat Baby sprak kon ik haar goed volgen en leerde ze me een red fish curry, gegrilde gekruide makreel en sardienen, curry prawns, een vegetarisch gerecht met linzen en chapati's te maken. Nogmaals, het voorbereidende werk (schoonmaken van de verse vis e.d) maakt dit tot een middagvullende bezigheid. De juiste hoeveelheden kruiden en specerijen en de kooktijden van de verschillende lokale ingrediënten (veel verse kahrileaves en kokosnootmelk of pulp) maken deze Kerala-gerechten specifiek. Het was super om met alle persoonlijke aandacht deze bereidingen te kunnen volgen en er vervolgens van mogen proeven.

Nimmy wilde me graag aan haar moeder voorstellen dus na het diner reden Paul, Nimmy en ik naar een buitenwijk van Cochin. Op straat was het superdruk (op zo'n moment zou ik liever niet alleen de straat op gaan, al die starende blikken) filetijd dus de rit duurde ruim 3 kwartier. Aangekomen bij het appartement van Nimmy's broer (daar verbleef haar moeder voor een paar dagen) werden we verrast door de verwelkoming van de toevallig vele aanwezige familieleden. Ze waren stuk voor stuk heel aardig en geïnteresseerd en we hebben gezellig zitten praten en veel gelachen. Ik vroeg een van Nimmy's zussen over het fenomeen bekeken worden en ze stelden me gerust dat het inderdaad een mate van nieuwsgierigheid en opvallende verschijning is en alles in positieve zin.

Moe maar voldaan kwamen we 'thuis' aan. In mijn slaapkamer hing de aan mezelf beloofde klamboe niet. Nimmy had er 's middags alles aan gedaasn om de muggen te verjagen. Ze zette een potje met rokende gedroogde kokosnootschillen in mijn kamer en brandde wierookstokjes. Met de deuren en ramen dicht werd mijn slaapkamer in mum van tijd gevuld met deze stinkende rook en een muskietennet was niet nodig, zei Nimmy... Nadat ik even online was geweest en Marlies en Duncan had gesproken en mijn kleine nichtje weer even had gezien (leuk!)(de verbinding was minder goed dan de dag er voor heb ik die nacht wonderbaarlijk goed geslapen en slechts 1 enkele mug die het 2 keer op mijn voorhoofd had voorzien.

Dinsdagochtend had Nimmy een simpel ontbijtje voor me bestaande uit een halve papaya, mangojuice en een sandwich met tomaat. Ik vond het heerlijk. Vandaag waren er namelijk 2 kooksessies dus volop werk te doen voor Nimmy en Baby.

Gisteren had ik Baby al een keer geholpen met de afwas maar heel veel meer mocht ik niet doen, ik was tenslotte een gast.

Nimmy was aardig gestresst omdat deze middag 2 zeer belangrijke gasten zouden komen eten. En aangezien ze erg perfectionistisch is liep haar hoofd een beetje over. Alles verliep uiteindelijk gewoon op rolletjes en de gasten (vooraanstaande oogarts uit Baltimore met zijn vrouw) waren in hun nopjes. Voor deze gelegenheid zaten we aan de dinertable in the livingroom en serveerde Nimmy verschillende wijnen bij de lunch en zagen de gerechten er exclusief uit. (o.a. voorgerecht: bananaflower met lentilles in een bananaflowerleaf).

's Avonds kwam er een Indiase familie uit Reúnion en kwam het goed van pas dat ik ook een woordje Frans spreek. Een aardig gezin en ook zij genoten van de culinaire smaaksensaties en de gastvrijheid van Nimmy & Paul.

Helaas was ook die avond de internetverbinding zeer matig en heb ik dus tot vandaag (donderdag) geen mogelijkheid gehad om jullie te informeren.

De laatste (woensdag)ochtend werd de tijd goed benut. Een paar dagen eerder had ik gevraagd of ik kokosolie mocht gebruiken voor mijn haar (tegen het pluizen). Dat mijn haar die ochtend helemaal ingevet zou worden met kokosolie om vervolgens gewassen te worden met een echt natuurlijke zelfgemaakte shampoo van vermalen hibiscusbladeren en water was een bijzondere ervaring. Daarna had ik naast de vele opgelopen muggenbeten tijdens het wassen wel heerlijk zacht aanvoelend haar.

Nimmy wilde mij als afsluiting zelf ook nog wat gerechten leren en ik kreeg er maar liefst 4 "voor-gekookt" door de Chef. Ontzettend leerzaam, vooral omdat er kleine nuances zijn in de bereidingen die ze alleen aan het fornuis kan laten zien.

Dus om dit lange verhaal kort samen te vatten heb ik zeer veel geleerd en meer dan genoten van mijn verblijf bij Nimmy & Paul. Doordat ik echter zoveel gerechten heb gezien en gegeten en het op moment van schrijven al donderdag is weet ik de exacte gerechten van de dagen niet meer precies maar met de foto's en mijn notities komt de nodige info wel weer naar boven.

Het valt me op hoe vriendelijk en geïnteresseerd de mensen zijn die ik hier ontmoet. zowel de gasten bij Nimmy als haar familie.Het afscheid was heel warm, Nimmy & Paul hebben me in hun hart gesloten en ik hen in het mijne.

Met een autorikshaw (tuktuk) ben ik in de middag naar het treinstation van Cochin gereden, op naar het volgende avontuur... de backwaters in Alleppey.