Dag 14&15 Varkala vervolg

Olle en ik hadden interessante gesprekken, zoals met de meeste mensen die ik hier ontmoet -over de ervaringen in India, waarom we hier zijn, spiritualiteit, persoonlijke ontwikelingen e.d.

Ik merk echt dat, zoals ik in mijn allereerste blog al had aangegeven, ik de juiste mensen ontmoet en op de juiste plekken terecht kom. Ik krijg van bijna iedereen die ik ontmoet te horen dat ik een positive energy uitstraal. Fijn om te horen, al merk ik dat die bevestiging niets eens nodig is. Ik voel 't zelf ook, kom steeds dichter bij mezelf. Niet alleen door deze reis maar door de vele ontwikkelingen vooral in het afgelopen anderhalf jaar.

Toen Ingrid terugkwam van haar massage aten we bij een restaurantje aan het strand. Ook hier hadden ze weer verse vis en nam ik de Blue Marlin Masala-style met garlic naan en rijst. Het was een gezellig avondje en met onze buikjes rond beklommen we langzaam de steile weg terug naar ons heerlijke verblijf.

De volgende ochtend, het was een prachtige morgen met een stralende zon, ontbeten we ook met z'n drieën. We bewonderden de adelaars in de strakblauwe lucht. Ik maakte enkele mooie foto's van ons uitzicht en daarna zwaaiden Olle en ik Ingrid uit, zij ging door naar Alleppey. Ik vroeg Shine (manager van het resort) of ik mijn verblijf kon verlengen zodat ik donderdag richting Madurai kon gaan. Het was geen probleem dus ik kon nog 2 dagen genieten van Varkala.

's Middags lunchten Olle en ik op de North Cliff, hoewel we het daar beiden te toeristisch vonden was de wind er in de hoger gelegen restaurantjes verkoelend. Na de lunch maakten we een lange wandeling langs 't strand. We liepen zover door dat we op 'lokaal' gebied kwamen. Geen toeristen meer, wel beach-cricketspelende Indiërs en verderop alleen nog maar lokale vissers en hun bootjes.

Toen we terugkeerden en we de steile trap naar ons resort hadden beklommen besloot Olle een duik te gaan nemen in de zee. Ik nam een douche en heb daarna heerlijk gerelaxt op mijn veranda.

's Avonds aten we bij een leuk en lekker vegetarisch eettentje, tussen de South- en North Cliff in. Het eten was veel lokaler en smaakten ons erg goed. Vegetable khorma, mild, een pittiger groentegerecht en een andere variant op naanbrood, maar wel weer met knoflook, mmm...

Woensdagochtend was het weer iets bewolkter maar het bleef tot het begin van de avond droog en warm! Ik sprak met een Frans stel bij het ontbijt over hun vervolgreis naar Madurai. Zij bleken ook donderdag te vertrekken en we besloten samen de treintickets voor Varkala-Trivandrum-Madurai te gaan regelen bij het tourist office. Dat ging echt op z'n Indiaas. Eerst bespraken we de mogelijkheden met de agent, we wilden in iedergeval AC (airconditioning). Van Varkala naar Trivandrum was het slechts een uurtje dus dat ticket zouden we de volgende dag op het station kopen. Het duurde even voordat hij duidelijk had welke klasse nog beschikbaar was. Uiteindelijk bespraken we 3 plaatsen in 3 AC en de reis was geregeld. Helaas viel de onlineverbinding weg en moesten we ruim een half uur wachten. Gelukkig was onze boeking al bevestigd, het was slechts een kwestie van het e-ticket uitprinten. De agent vroeg ons terug te komen rond 14.00 uur (1,5 uur later), dan zou alles in orde zijn. Kon ik mooi even mijn kamersleutel ophalen bij het vegetarische eettentje.(was deze daar gisterenavond verloren maar wonder boven wonder hadden ze hem teruggevonden in het zand, bij het tafeltje waar ik met Olle gezeten had). Na ook een verfrissend drankje te hebben genomen op de cliff ontmoette ik Didier en Georges weer bij het toeristenbureautje. De agent en zijn assistente zaten op dat moment te eten (lunch) dus moesten we alsnog een poosje buiten wachten. Om 3 uur liepen we dan eindelijk met onze treintickets terug naar het resort. Ik besefte me opeens dat ik morgen de staat Kerala zou verlaten en wilde natuurlijk de lokale kruiden en specerijen van hier meenemen naar huis. Ik vroeg aan Shine of hij een markt of desnoods een supermarkt wist. Even later zat ik in een autorikshaw en reed ik naar de grootste supermarkt, net buiten Varkala. Nou zou je denken een soort van supermarché zoals in Frankrijk, maar nee, dit is India. Soms moet ik nog even wennen en mezelf fine tunen, de voorstelling is toch echt anders dan de werkelijkheid. Het was een klein, rommelig supermarktje maar ik vond er (met behulp van de winkelmeisjes) wel meer dan de helft van de ingrediënten op mijn lijstje. Tevreden hobbelde ik in de autorikshaw weer terug aar het resort. Daar raakte ik bij de ingang in gesprek met Shine. We hadden het over ingrediënten en recepten en hij liet me de tamarindboom zien. (tamarind is een soort van een dadel begrijp ik nu, Nimmy gebruikte het in haar recepten en ik wist niet wat het was). Ook vroeg Shine naar mijn achtergrond en we hadden een diepgaand en waardevol gesprek over Indiase gewoonten en gebruiken, vriendschap en vertrouwen.

De zonsondergang was deze avond minder spectaculair en ik voelde dat er regen op komst was. Die avond regende het inderdaad bijna aan een stuk door en besloot ik bij naast gelegen resort een hapje te eten. Een Westerse kaart, voor de verandering, een keertje pizza die goed smaakte. Ook beschikte dat resort over wifi en kon ik mooi een nieuw verhaal op mijn log zetten. Omdat ik uitgebreid schrijf was ik nog niet klaar met mijn belevenissen in Varkala en had ik slecht deel 1 kunnen posten.

Maar in Varkala dus ook weer genoten, van het mooie uitzicht, het geluid van de golven, de vele vogels en de bijzondere gesprekken en ontmoetingen.